Nieco odbiegniemy tym postem od tematu, ale trzeba przypomnieć też o pozytywnych wydarzeniach, a takim niewątpliwie jest śmierć jednego z największych ukraińskich ludobójców Romana Szuchewycza pseudonim „Taras Czuprynka”. Czy śmierć człowieka może być wydarzeniem pozytywnym? W przypadku tego okrutnego zbrodniarza, mordercy polskich niemowląt niewątpliwie TAK.
5 marca 1950 roku w okolicach Lwowa w walce z oddziałami radzieckiego MBP zginął Roman Szuchewycz, naczelny dowódca UPA i kierownik OUN-B. Był on odpowiedzialny za zbrodnicze akcje wobec Polaków na Wołyniu i wschodniej Małopolsce w latach 1943–1944.
W czerwcu 2017r. ukraińscy politycy podjęli jednogłośnie decyzje o ustanowieniu jednej z głównych alei w stolicy – Kijowie imieniem zbrodniarza Romana Szuchewycza, obecnie ulica Romana Szuchewycza jest w wielu ukraińskich miejscowościach i miastach, m.in. w Odessie, Równym, Tarnopolu, Dnieprze, Mikołajowie, Żytomierzu. Taka decyzja ukraińskich władz jest ewidentnie przejawem wrogości wobec Polski. To nie pierwszy i zapewne nie ostatni akt wrogości Ukrainy wobec naszego kraju. Niestety w Polsce o takich sprawach się nie mówi, wrogie poczynania ukraińskich władz wobec naszego kraju są przeważnie przemilczane.
Roman Szuchewycz a właściwie Roman Osypowycz Szuchewycz jest jednym z największych bohaterów współczesnej Ukrainy. Kilka miesięcy temu władze Lwowa podjęły decyzję o budowie muzeum aby upamiętnić jego wielkie czyny. Oczywiście określenie wielkich czynów, to zwykłe mordowanie polskich dzieci i kobiet. Przyjrzyjmy się temu zbrodniarzowi, obecnemu bohaterowi Ukrainy, którego imię nosi wiele ukraińskich ulic. W Tarnopolu przy zbiegu ulicy Bandery i Szuchewycza jest stadion miejski imienia Romana Szuchewycza.
Ten ukraiński zbrodniarz zbrodniarz urodził się 30 czerwca 1907 w Krakowcu. Był działaczem terrorystycznej organizacji UWO (Ukraińskiej Organizacji Wojskowej) UWO, która wspierana i kontrolowana była przez wywiad niemiecki, a kierownictwo UWO utrzymywało stałe kontakty z niemieckimi oficerami. Roman Szuchewycz był przewodniczącym referatu bojowego Krajowej Egzekutywy OUN (Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów), przewodniczący Krajowej Egzekutywy OUN-B na Generalne Gubernatorstwo, zastępcą dowódcy nazistowskiego batalionu „Nachtigall„, kapitanem nazistowskiego 201 batalionu Schutzmannschaft, generałem i naczelnym dowódcą zbrodniczej UPA (Ukraińskiej Powstańczej Armii), przewodniczącym Sekretariatu Generalnego Ukraińskiej Głównej Rady Wyzwoleńczej.
Podczas służby w batalionie policyjnym SS na Białorusi Roman Szuchewycz nauczył się niemieckiej metody pacyfikacji wsi – wszystkich mieszkańców uznawano za bandytów i mordowano. Sam rozwinął ją potem „twórczo” w Małopolsce Wschodniej, nazywając ludobójstwo Polaków „wysiedleniami”.
Jako główny dowódca UPA ponosi bezpośrednią odpowiedzialność za zaakceptowanie rzezi wołyńskiej jako taktyki ludobójczej UPA przeciwko Polakom i przeprowadzenie ludobójczej czystki etnicznej na polskiej ludności cywilnej w województwach lwowskim, tarnopolskim i stanisławowski, których ofiarą padło od 100 000 do 200 000 osób.
Romasz Szuchewycz zginął w obławie 5 marca 1950 roku. Imię Romana Szuchewycza nadano ulicom m.in. we Lwowie, Równem, Drohobyczu, Łucku, Odessie i Kijowie, a przypomnijmy, że jest to nazista i banderowiec odpowiedzialny za zbrodnie przeciwko ludzkości, za wydanie rozkazu wymordowania Polaków!
Rozkaz Romana Szuchewycza z 25 lutego 1944 roku:
„W związku z sukcesami wojsk sowieckich konieczne jest przyspieszenie likwidacji Polaków, muszą zostać całkowicie zgładzeni, ich wioski spalone (…) ludność polską należy zniszczyć”
Roman Szuchewycz powiedział:
„Śmierć jednego Lacha to metr wolnej Ukrainy, albo będzie Ukraina albo lechicka krew po kolana, Polaków w pień wyciąć”.
Ukraińscy ochotnicy chętnie wstępowali w szeregi wojsk SS. 28 kwietnia 1943 roku ogłoszono nabór do 14 Dywizji Grenadierów SS czyli popularnie zwanej SS Galizien lub SS Hałyczyna.
23 września 2020 r. ukraiński Sąd Najwyższy orzekł, że symbole Dywizji SS Galicja nie są związane z nazizmem i dlatego nie mogą być zakazane w kraju. To samo twierdził Ukraiński Instytut Pamięci Narodowej, kierowany wówczas przez Wołodymyra Wiatrowycza. W ten sposób ukraińska hipokryzja i zakłamanie sięgnęło zenitu i nazistowska dywizja SS została uznana za nienazistowską. Tak, według Ukrainy ci SS mani nie byli nazistami …
Ukraiński zbrodniarz, ochotnik esesman służący w 14 Dywizji Grenadierów SS tzn. SS Galizien. Obecnie zbrodniarze z SS Galizen są uznawani na Ukrainie za bohaterów.
