Category Archives: Inne

Akcja Burza w obronie Polaków przez ukraińskimi zbrodniarzami

Wpis z 2025-01-15 | Napisz komentarz

15 stycznia 1944 roku rozpoczęła się na Wołyniu Akcja Burza. Akcja ta, to akcja podjęta przez dowództwo Armii Krajowej, które zdecydowało o skierowaniu sił konspiracyjnych do walki z Ukraińską Powstańczą Armią. Decyzja ta była reakcją na masowe mordy na Polakach jakich dokonywali Ukraińcy.

Komendant O.W. AK wydał rozkaz powołania oddziałów partyzanckich, które mają chronić ludność polską przed ukraińskimi atakami.

Powstało dziewięć oddziałów liczących łącznie ok. 1200 żołnierzy. Oprócz oddziałów Armii Krajowej działały również oddziały samoobrony liczące ok. 3600 ludzi, którzy stacjonowali w około stu placówkach. Żołnierze tych formacji stali się trzonem 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK.

Napisz komentarz

Wpis w Inne

Tagged , , , ,

13-letni bohater Antoni Petrykiewicz walczył z ukraińską agresją

Wpis z 2025-01-14 | Napisz komentarz

14 stycznia 1919 roku w wyniku odniesionych ran zmarł 13-letni Antoś Petrykiewicz, Orlątko Lwowskie, uczestnik walk w obronie polskiego Lwowa przed Ukraińcami, najmłodszy w historii kawaler Orderu Virtuti Militari.

Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim. Od cmentarnej bramy aż do miejsca pochówku trumnę z jego ciałem nieśli czterej jego starsi bracia, a za nimi postępowała matka z ojcem.

Za osobistą odwagę odznaczony został przez Marszałka Józefa Piłsudskiego, Krzyżem Virtuti Militari, który to uroczyście nadano poległemu Antosiowi 22 stycznia 1920 r. w rocznicę Powstania Styczniowego. Antoś do dzisiaj jest najmłodszym kawalerem tego najwyższego polskiego odznaczenia wojskowego. Oprócz Virtuti Militari uhonorowano go również pośmiertnie 3-krotnie Krzyżem Walecznych.

Antoś Petrykiewicz razem z grupą walczył w najbardziej zaciekłej bitwie z Ukraińcami na wzniesieniu „Góra Stracenia”, stąd oddział został nazwany oddziałem „Straceńców”. 23 grudnia 1918 Antoś Petrykiewicz odniósł bardzo ciężkie obrażenia, broniąc tzw. „Reduty Śmierci” pod Persenkówką znajdującą się na peryferiach Lwowa. Od tego czasu chłopiec w ciężkim stanie przebywał w szpitalu na Politechnice Lwowskiej. W wielu źródłach możemy też znaleźć informacje iż zmarł 16 stycznia 1919 roku, ale też że to data jego pogrzebu.

Zginął broniąc swojej Ojczyzny.

Napisz komentarz

Wpis w Inne

Tagged , ,

Terrorysta i morderca Stepan Bandera skazany

Wpis z 2025-01-13 | Napisz komentarz

13 stycznia 1936 roku – Stepan Bandera został skazany na śmierć wyrokiem sądu okręgowego w Warszawie. Niestety wyroku nie wykonano i temu bandycie udało się tej kary uniknąć. Dziś jest największym bohaterem Ukrainy podobnie zresztą jak wielu innych zbrodniarzy i ludobójców Polaków. Przerażające jest to, ze w takiej sytuacji Polska utrzymuje stosunki dyplomatyczne z Ukrainą, a nawet ją wspiera.

13 stycznia 1936 roku ogłoszono wyrok w procesie, który rozpoczął się 18 listopada 1935 roku w Warszawie w sprawie zabójstwa ministra spraw wewnętrznych Bronisława Pierackiego, który zginął 15 czerwca 1934 roku w Warszawie w zamachu dokonanym przez Ukraińców.

Bandera, będący moralnie odpowiedzialny za ludobójstwo dokonane na Polakach podczas II wojny światowej przez OUN-UPA, przed 1939 rokiem zajmował się działalnością terrorystyczną. Kara śmierci została jednak zamieniona na dożywotnie więzienie, zaś Bandera wyszedł na wolność już we wrześniu 1939 roku.

W krótkim czasie schwytano jednego z organizatorów zamachu. Mykoła Łabedia uciekł do Niemiec, lecz władze niemieckie wydały go Polakom.

W tym samym roku czeski wywiad przekazał stronie polskiej tzw. archiwum Senyka, zawierające wiele cennych dokumentów OUN. Posiadając je, polskie służby aresztowały ponad 800 członków terrorystycznej organizacji. Udało się wtedy schwytać Stepana Banderę i Romana Szuchewycza.

Napisz komentarz

Wpis w Inne

Tagged , , ,

Z Księgi Pamięci Sokołowa Podlaskiego z nekrologiem Czarnobrodów

Wpis z 2025-01-09 | Napisz komentarz

Fragment przetłumaczonej Księgi Pamięci Sokołowa Podlaskiego z nekrologiem Rochl, Chaima i Perele Czarnobrodów. Pod nekrologiem podpisany jest pogrążony w żałobie mąż i ojciec Chaim Czarnobroda.

Napisz komentarz

Wpis w Inne

Tagged , ,